در جایی دیگر آیت‌الله مظاهری می فرمایند: یکی ازموارد ظلم، ظلم به افراد بی‌یاور، كه پرهیز از آن اهمیّت بسیاری دارد، گناهانی نظیر غیبت، تهمت و شایعه پراكنی است. متأسفانه این مرتبه از ظلم امروزه در جامعه بسیار رایج و شایع است. افراد در مجلس می‌نشینند و پشت سر كسی كه حضور ندارد، غیبت می كنند یا به او تهمت می‌زنند. به تجربه هم اثبات شده است كه افرادی كه مرتكب چنین گناهانی می شوند، عاقبت به خیر نخواهند شد. بردن آبروی دیگران و هتک حرمت و اهانت به شخصیت سایر انسان‌ها، حقّ النّاس است و اگر انسان نتواند جبران حقّ النّاس خویش را بكند، عاقبت سوئی در انتظار او خواهد بود. من همواره به جوانان می‌گویم: شما را به خدا قسم می‌دهم تهمت نزنید و اگر راجع به كسی تهمت شنیدید، از او دفاع كنید. متأسفانه بسیار اتفاق می‌افتد كه افراد متدیّن در جلسات حضور دارند و در مقابل آنان به دیگران تهمت زده می‌شود ولی یا سكوت می‌كنند و یا آن تهمت را همراهی می كنند كه هر دو بد است.
امام حسین«سلام‌الله‌علیه» در روز عاشورا همۀ ما را از چنین ظلم‌هایی بر حذر داشته‌اند. اهانت به دیگران و بردن آبروی افراد، مثل جنگ با خداوند متعال است. «مَنْ أَهَانَ لِی وَلِیّاً فَقَدْ بَارَزَنِی بِالْمُحَارَبَةِ»
گناه كسانی كه تهمت می زنند و اهانت می‌كنند بسیار بزرگ است و افرادی كه آن تهمت و اهانت را می شنوند و از مظلوم دفاع نمی‌كنند نیز گناهكارند. اهمیّت این مطلب به قدری است كه چهار امام بزرگوار آن را بیان فرموده‌اند و نیز در روز عاشورا، آخرین گفت‌وگوی دو انسان كامل، دو امام معصوم، در حساس ترین مواقع، راجع به پرهیز از ظلم به كسی است كه یاوری ندارد. بعضی اوقات گرفتاری های دنیوی افراد صالح و شایسته، ناشی از عدم دفاع آنان از مظلومین است. یعنی غیبت یا تهمتی شنیده‌اند و نتوانسته‌اند یا نخواسته‌اند، دفاع كنند و ناخودآگاه و ناخواسته، ظالم شده اند. خداوند متعال نیز كه مظهر رحمت و رأفت است و بنا دارد افراد نیكوكار و پرهیزكار را به بهشت ببرد، آنان را گرفتار می كند یا قبل از مرگ به بیماری سختی مبتلا می كند تا پاك شوند و از این دنیا بروند و این لطف از الطاف خفیّه خداست. البته این مطلب كلیّت ندارد و گرفتاری های دنیوی عوامل بسیار دیگری نیز دارد.
عالم برزخ و قیامت نیز برای افرادی كه به دیگران اهانت كرده‌اند یا تهمت زده‌اند یا غیبت آنان را كرده‌اند و حتی برای كسانی كه شاهد این گناهان بزرگ بوده اند و از مظلوم، دفاع نكرده اند، بسیار مشكل است. بنابر این توبه از این گناهان بزرگ، از اوجب واجبات است و باید یه آن اهمیّت داده شود.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
